بررسی تاثیر آموزش ترکیبی حسی-ادراکی-حرکتی بر عملکرد خواندن دانش آموزان دختر نارساخوان ابتدایی شهر اصفهان

هدف از پژوهش بررسی تاثیر آموزش ترکیبی حسی-ادراکی-حرکتی بر عملکرد خواندن دانش آموزان نارساخوان ابتدایی شهر اصفهان بود. نمونه مورد نظر ، 30 دانش آموز نارساخوان ارجاع داده شده به مرکز اختلالات یادگیری شهر اصفهان بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفری که شامل یک گروه آزمایش (آموزش حسی- ادراکی- حرکتی) و یک گروه کنترل بود، جایابی شدند. ابزار پژوهش عبارت از آزمون تشخیصی خواندن (فرم اکوال)، آزمون هوش وکسلر و پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی بود که آزمون تشخیصی خواندن در مراحل پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. سپس گروه آزمایش، طی 10جلسه 1ساعته تحت آموزش حسی-ادراکی-حرکتی بصورت انفرادی قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکرد. یافته های به دست آمده از روش آماری تحلیل کواریانس نشان داد که بین میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش و کنترل، تفاوت معناداری وجود داشت (001/0 >p). در مجموع یافته های پژوهش حاکی از آن است که آموزش حسی- حرکتی- ادراکی بر عملکرد خواندن دانش آموزان نارساخوان موثر بوده است و باعث افزایش معنی دار میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است